Od huku pociskĂłw drżą położone wśrĂłd gĂłr wioski. To tam mieszkają one - niezłomne kobiety, do ktĂłrych o pomoc zwraca się dowĂłdztwo włoskich wojsk. Część z nich to jeszcze dzieci, część już staruszki, wszystkie jednak co rano w wojskowych magazynach pakują do koszy prowiant, leki i amunicję i ruszają ścieżkami ku gĂłrskim szczytom, ktĂłre pokonać umieją tylko one. Wojna odebrała im wszystko łącznie z przyszłością, tłamsząc je w teraźniejszości przesyconej ubĂłstwem i trwogą. Lecz mimo niebezpieczeństw czających się na każdym kroku, mimo białych diabłĂłw - strzelcĂłw wyborowych armii wroga - ktĂłrzy trzymają je na muszce, one wspinają się godzinami, brodząc w śniegu, by wesprzeć walczących żołnierzy. To Tragarki, ktĂłre w piekle alpejskiego frontu dźwigają nie tylko życie.